آثار و برکات نماز جماعت

نماز جماعت‌ دارای‌ آثار و برکات‌ متعددی‌ است‌ که‌ به‌ ذکر برخی‌ از آنها اشاره‌ می‌شود:        

الف-آثار و برکات‌ عمومی‌:

 ۱- تبلیغ‌ و ترویج‌ نماز     

قرار دادن‌ نماز در معرض‌ دید دیگران‌، هم‌ معتقدان‌ به‌ نماز را خوشحال‌ می‌سازد و هم‌ زمینه‌ای‌ برای‌ جذب‌ وتمایل‌دیگران‌ برای‌ حضور در نماز جماعت‌ می‌شود.           

۲- ترویج‌ و تبیین‌ معارف‌ الهی‌ و شعائر دینی‌

امام‌ رضا(ع‌) فرموده‌ است‌ : «نماز جماعت‌ برای‌ آن‌ به‌ وجود آمد که‌ : اخلاص ؛‌توحید ،اسلام‌ و عبادت‌در جامعه‌ ظاهر می‌گردد ».

(وسایل‌ الشیعه‌، ج‌ 8، روایت‌ 83، 10)           

۳- شکوه‌ و عظمت‌ اسلام‌          

حضور جمعی‌ ـ مسلمانان‌ در مساجد، خلیفه‌ این‌ که‌ عظمت‌ و بزرگی‌ جماعت‌ مسلمانان‌ را می‌رساند؛ بیانگر حاکمیت‌دینی‌ و مکتب‌ در وجود انسان‌ها است‌.           

۴-وحدت‌ و تعاون‌           

نماز جماعت‌ نمایانگر وحدت‌ مسلمان‌ و محل‌ تجلی‌ همدلی‌ و تعاون‌ و همکاری‌ آنان‌ با همدیگر است‌.(مع‌ مافیه‌ من‌المساعدة‌ علی‌ البرّ و التقوی‌). 

ب) آثار و برکات‌ دنیوی‌:          

  1 ـ خوش‌ بینی‌ مردم

 پیامبر(ص‌) فرمودند:«هر که‌ نمازهای‌ پنجگانه‌ را با جماعت‌ بخواند، به‌ او گمان‌ هر خیر و نیکی‌ را داشته‌ باشید».

(وسایل‌ الشیعه‌،ج‌ 5، ص‌ 371)           

 2 ـ استجابت‌ دعا

پیامبر(ص‌) فرمود: «چون‌ بنده‌ خدا نماز را به‌ جماعت‌ گزارد و پس‌ از آن‌ حاجتی‌ را از خدا خواهد، خدای‌ عزوجل‌ از وی‌ حیامی‌کند از وی‌ که‌ پیش‌ از روگرداندن‌، حاجتش‌ را برآورده‌ نسازد»

(بحار الانوار، ج‌ 77، ص‌ 4)           

 3 ـ درمان‌ نفاق‌        

پیامبر(ص‌) فرمود: «هرکسی‌ چهل‌ روز در نماز جماعت‌ شرکت‌ کند و به‌ طور مرتب‌ نماز گزارد.. دو برائت‌ نامه‌ و دو سندرهایی‌ بخش‌ به‌ او می‌دهند:

 1 ـ نجات‌ از آتش‌ 2 ـ رهایی‌ از نفاق‌».          

 4 ـ در پناه‌ خدا بودن‌       

 امام‌ صادق‌(ع‌) فرمودند: «هر کس‌ که‌ نماز صبح‌ و عشا را به‌ جماعت‌ بخواند، او در پناه‌ خدای‌ عزوجل‌ است‌.»

(المحاسن‌،ص‌ 52)           

 5 ـ کفارة‌ گناهان‌         

  امام‌ باقر(ع‌) فرمود: «سه‌ چیز کفاره‌ و پوشاننده‌ گناهان‌ است‌:

1 ـ وضو ساختن‌ در هوای‌ سرد

2 ـ راه‌ رفتن‌ در شب‌ و روز به‌سوی‌ نمازها

3 ـ محافظت‌ بر نمازهای‌ جماعت‌».

(بحار الانوار، ج‌ 88، ص‌ 10)

 

 ج‌) آثار و برکات‌ اخروی‌:            

 1 ـ مونس‌ در قبر           

پیامبر(ص‌) فرمودند: «آگاه‌ باشید هر که‌ به‌ طرف‌ مسجد برای‌ اقامة‌ نماز جماعت‌ حرکت‌ کند، به‌ هر قدمی‌ هفتاد هزارحسنه‌ و ثواب‌ برای‌ او نوشته‌ گردد... و اگر در همین‌ حال‌ بمیرد، خداوند هفتاد هزار فرشته‌ بر او بگمارد که‌ او را در قبرش‌زیارت‌ کنند و در تنهایی‌ مونس‌ او باشند و برایش‌ استغفار کنند تا برانگیخته‌ شود».

(وسایل‌ الشیعه‌، ج‌ 5، ص‌ 372)          

 2 ـ عبور از صراط‌        

رسول‌ خدا(ص‌) فرمودند: «هر کس‌ در هر کجا که‌ باشد، بر جماعت‌ مداومت‌ کند، مانند برق‌ سریع‌ و درخشان‌ همراه‌نخستین‌ گروه‌ بهشتیان‌ از روی‌ صراط‌ می‌گذرد...»

(بحار الانوار، ج‌ 88، ص‌ 3)         

 3 ـ آزادی‌ از آتش‌ دوزخ‌         

رسول‌ خدا(ص‌) فرمودند:«هر کسی‌ چهل‌ روز در نماز جماعت‌ شرکت‌ کند و به‌ طور مرتب‌ نماز گزارد... دو برائت‌ نامه‌ وسند رهایی‌ بخش‌ به‌ او می‌دهند:

1 ـ نجات‌ از آتش‌

 2 ـ رهایی‌ از نفاق‌».

(همان‌، ص‌ 4)        

 4 ـ نجات‌ از مراحل‌ ترسناک‌ قیامت‌         

رسول‌ اکرم‌(ص‌) فرمودند: «...در روز قیامت‌ خداوند همه‌ انسان‌ها را برای‌ حساب‌ گرد می‌آورد. پس‌ هر مؤمنی‌ که‌ در نمازجماعت‌ شرکت‌ کرده‌، خداوند سختی‌ها و دشواری‌های‌ روز قیامت‌ را برایش‌ آسان‌ سازد، آن‌ گاه‌ فرمان‌ دهد که‌ او را روانة‌بهشت‌ سازند».

(وسایل‌ الشیعه‌، ج‌ 5، ص‌ 372)          

 5 ـ ترفیع‌ مقام‌        

 رسول‌ خدا(ص‌) فرمود: «ای‌ علی‌! سه‌ چیز موجب‌ ترفیع‌ مقام‌ و درجة‌ مؤمن‌ است‌:           

1 ـ وضوی‌ کامل‌ هوای‌ سرد،

2 ـ انتظار نماز بعد از نماز،

3 ـ شرکت‌ مداوم‌ در نمازهای‌ جماعت‌».

(بحار الانوار، ج‌ 8، ص‌ 10)         


نماز و آثار آن از دیدگاه ائمه اطهار(ع)

نماز، وسیله شفا

پیامبر (ص ) : قم فصل فان فی الصلوة شفاء

بر خیز نمازبه جا آور! پس همانا در نماز شفا است .

( جامع احادیث الشیعه ، ج 4، ص 28 )


کفاره گناه

پیامبر (ص ) : الصلوة کفارة الخطایا ثم قرأ: "ان الحسنات یذهبن السیئات "

نماز کفاره گناهان می باشد. سپس آن حضرت این آیه را خواند که :"حسنات سیئات را از بین می برد".

( تفسیر ابوالفتوح رازی ، ج 1، ص 248 )

 

تأثیر دو رکعت نماز مقبول

امام صادق (ع ) : من قبل الله منه صلاة واحدة لم یعذبه

اگر خداوند از کسی دو رکعت نمازش را قبول کند، او را عذاب نمی کند.

( وسائل الشیعه ، ج 3، ص 22 )

 

 

وسیله راندن شیطان

امام علی (ع ) :الصلوة حصن الرحمن و مدحرة الشیطان

نماز قلعه خدای بسیار مهربان ، و وسیله ای برای دور کردن شیطان است .

( غرر الحکم ، ج 2، ص ,166 چاپ دانشگاه )

 

نورانیت منزل

پیامبر (ص ) : نوروا منازلکم بالصلاة و قرائة القران

به خانه هایتان با خواندن نماز، و قرائت قرآن ، نورانیت ببخشید.

( کنز العمال ، ج ,15 ص ,392 حدیث 41518 )

 

نماز وسیله خاموشی  آتشها

پیامبر (ص ) : ما من صلاة یحضر وقتها الا نادی ملک بین یدی الناس : ایها الناس ! قوموا الی نیرانکم التی اوقدتموها علی ظهورکم فاطفئوها بصلاتکم

هیچ نمازی  نیست مگر این که چون وقت آن فرا می رسد فرشته ای  درپیش روی مردمان ندا می کند: ای مردم ! برخیزید به سوی آتشی که بر پشت خودافروخته اید، تا آن را با نماز خویش خاموش کنید.

( محجة البیضاء، ج 1، ص 339 )

 

مونس نمازگزار در قبر

پیامبر (ص ) : ان الصلاة تأتی الی  المیت فی قبره بصورة شخص انور اللون یونسه فی قبره و یدفع عنه اهوال البرزخ

نماز به صورت انسانی سفید چهره وارد قبر میت شده و با او انس می گیرد و وحشتهای برزخ را از اوبرطرف می کند.

( لآلی الاخبار، ج 4، ص 1. الحکم الزاهره ، ص 283 )

کلام نور

رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

لا تَزالُ اُمَّتى بِخَیرٍ ما تَحابّوا وَاَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَکاةَ وَقَروا الضَّیفَ... ؛

امّتم همواره در خیر و خوبى اند تا وقتى که یکدیگر را دوست بدارند، نماز را برپا دارند، زکات بدهند و میهمان را گرامى بدارند...

 امالى طوسى، ص 647، ح 1340
 

 رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

اَلصَّلاةُ مِفتاحُ کُلِّ خَیرٍ؛

نماز کلید همه خوبی هاست.

الفردوس، ج 2، ص 404، ح 3796

رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

اَوَّلُ الوَقتِ رِضوانُ اللّه وَوَسَطُ الوَقتِ رَحمَةُ اللّه وَآخِرُ الوَقتِ عَفوُ اللّه ؛

نماز در اول وقت خشنودى خداوند، میان وقت رحمت خداوند و پایان وقت عفو خداوند است.

سنن الدار قطنى، ج 1، ص 201، ح 974

 رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

اَیُّهَا النّاسُ اِنَّ المُصَلّى اِذا صَلّى فَاِنَّهُ یُناجى رَبَّهُ تَبارَک وَتَعالى فَلیَعلَم بِما یُناجیهِ؛

اى مردم همانا نمازگزار هنگام نماز با پروردگار بزرگ و بلند مرتبه اش مناجات مى کند، پس باید بداند چه مى گوید.

مسند ابن حنبل، ج 2، ص 129

 امام على علیه السلام :

لَو یَعلَمُ المُصَلّى ما یَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ؛

اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهى است هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت.

غررالحکم، ج 5، ص 116، ح 7592